Transmisyjna Mikroskopia Elektronowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z BINWIT
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "=Definicja= Technika wykorzystująca rozpędzoną wiązkę elektronów przechodzącą przez preparat służąca m.in. do obrazowania morfologii i ultrastruktury wirionó...")
 
 
Linia 1: Linia 1:
=Definicja=
=Definicja=
Technika wykorzystująca rozpędzoną wiązkę elektronów przechodzącą przez preparat służąca m.in. do obrazowania morfologii i ultrastruktury wirionów fagowych i umożliwiająca określenie przynależności systematycznej badanego faga do rzędu, rodziny, morfotypu, określenie rozmiaru cząstki faga oraz elementów składowych wirionu: jego główki i ogonka. Ze względu na wysoką rozdzielczość około 0,2 nm, technika ta daje możliwość powiększenia obrazu o około 1000000 razy i obserwacji cząstek fagowych. Elektronogramy wykonuje się w ten sposób, że badane próbki są najpierw zagęszczone i oczyszczone poprzez wirowanie z dodatkiem 0,1 M octanu amonu. Następnie na siatki i błonki nośne nanoszone są badane próbki zawierające fagi o mianie co najmniej 10<sup>8 </sup>pfu/ml. Preparaty są wybarwiane negatywowo i uzyskuje się obraz dwuwymiarowy
Technika wykorzystująca rozpędzoną wiązkę elektronów przechodzącą przez cienki preparat służąca m.in. do obrazowania morfologii i ultrastruktury wirionów fagowych i umożliwiająca określenie przynależności systematycznej badanego faga do rzędu, rodziny, morfotypu, określenia rozmiaru cząstki faga oraz elementów składowych wirionu: jego główki i ogonka, wizualizacji etapów infekcji komórki bakteryjnej, jak również określenie czy badany preparat zawiera jednorodne i kompletne cząstki fagowe. Ze względu na wysoką rozdzielczość około 0,2 nm technika ta daje możliwość powiększenia obrazu o około 1000000 razy i obserwacji cząstek fagowych i ich elementów składowych. Fagi były jednymi z pierwszych wirusów badanych w mikroskopie elektronowym <ref>Haguenau, F., Hawkes, P. W., Hutchison, J. L.'' et al''. (2003). Key events in the history of electron microscopy. Microsc. Microanal. 9:96–138.</ref> Pierwsze elektronogramy fagów (swoistych wobec ''E.coli'') były opublikowane w 1940 r w Niemczech.<ref>Ackermann HW. (2012). Bacteriophage electron microscopy. ''Adv Virus Res'' ;82:1-32. doi:10.1016/B978-0-12-394621-8.00017-0.</ref> Elektronogramy wykonuje się w ten sposób, że badane próbki są najpierw zagęszczone i oczyszczone poprzez wirowanie z dodatkiem 0,1 M octanu amonu. Następnie na siatki i błonki nośne nanoszone są badane próbki o mianie co najmniej 10<sup>8</sup>pfu/ml. Preparaty są wybarwiane negatywowo w octanie uranylu i uzyskuje się obraz dwuwymiarowy.
===Bibliografia<br  />===
===Bibliografia<br  />===

Aktualna wersja na dzień 04:13, 29 wrz 2020

Definicja

Technika wykorzystująca rozpędzoną wiązkę elektronów przechodzącą przez cienki preparat służąca m.in. do obrazowania morfologii i ultrastruktury wirionów fagowych i umożliwiająca określenie przynależności systematycznej badanego faga do rzędu, rodziny, morfotypu, określenia rozmiaru cząstki faga oraz elementów składowych wirionu: jego główki i ogonka, wizualizacji etapów infekcji komórki bakteryjnej, jak również określenie czy badany preparat zawiera jednorodne i kompletne cząstki fagowe. Ze względu na wysoką rozdzielczość około 0,2 nm technika ta daje możliwość powiększenia obrazu o około 1000000 razy i obserwacji cząstek fagowych i ich elementów składowych. Fagi były jednymi z pierwszych wirusów badanych w mikroskopie elektronowym [1] Pierwsze elektronogramy fagów (swoistych wobec E.coli) były opublikowane w 1940 r w Niemczech.[2] Elektronogramy wykonuje się w ten sposób, że badane próbki są najpierw zagęszczone i oczyszczone poprzez wirowanie z dodatkiem 0,1 M octanu amonu. Następnie na siatki i błonki nośne nanoszone są badane próbki o mianie co najmniej 108pfu/ml. Preparaty są wybarwiane negatywowo w octanie uranylu i uzyskuje się obraz dwuwymiarowy.

Bibliografia

  1. Haguenau, F., Hawkes, P. W., Hutchison, J. L. et al. (2003). Key events in the history of electron microscopy. Microsc. Microanal. 9:96–138.
  2. Ackermann HW. (2012). Bacteriophage electron microscopy. Adv Virus Res ;82:1-32. doi:10.1016/B978-0-12-394621-8.00017-0.