Transmisyjna Mikroskopia Elektronowa
Definicja
Technika wykorzystująca rozpędzoną wiązkę elektronów przechodzącą przez cienki preparat służąca m.in. do obrazowania morfologii i ultrastruktury wirionów fagowych i umożliwiająca określenie przynależności systematycznej badanego faga do rzędu, rodziny, morfotypu, określenia rozmiaru cząstki faga oraz elementów składowych wirionu: jego główki i ogonka, wizualizacji etapów infekcji komórki bakteryjnej, jak również określenie czy badany preparat zawiera jednorodne i kompletne cząstki fagowe. Ze względu na wysoką rozdzielczość około 0,2 nm technika ta daje możliwość powiększenia obrazu o około 1000000 razy i obserwacji cząstek fagowych i ich elementów składowych. Fagi były jednymi z pierwszych wirusów badanych w mikroskopie elektronowym [1] Pierwsze elektronogramy fagów (swoistych wobec E.coli) były opublikowane w 1940 r w Niemczech.[2] Elektronogramy wykonuje się w ten sposób, że badane próbki są najpierw zagęszczone i oczyszczone poprzez wirowanie z dodatkiem 0,1 M octanu amonu. Następnie na siatki i błonki nośne nanoszone są badane próbki o mianie co najmniej 108pfu/ml. Preparaty są wybarwiane negatywowo w octanie uranylu i uzyskuje się obraz dwuwymiarowy.