Fagi terapeutyczne

Z BINWIT
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Definicja

Fagi lityczne, które stosowane są w terapii fagowej, ich miano w preparacie powinno wynosić co najmniej 108pfu/ml. Ze względu na konieczność wyeliminowania reakcji alergicznej i efektu cytotoksycznego oraz możliwości kodowania przez fagi w swoim genomie genów toksyn, czy oporności na antybiotyki,integraz, fagi wytypowane do terapii powinny zostać dokładnie scharakteryzowane: pod względem: genetycznym- ich genom powinien zostać poddany sekwencjonowaniu.


W przypadku fagów przeznaczonych do zastosowania terapeutycznego charakteryzuje się:


- morfologię i ultrastrukturę na podstawie zdjęć z TEM, dzięki którym określa się także przynależność systematyczną;


- sekwencję genomu, uwzględniając w szczególności obecność genów wskazujących na lityczny charakter cyklu życiowego;


- właściwości biologiczne: charakteryzujące danego faga cechy, m.in. określające rodzaj cyklu życiowego faga, jego spektrum lityczne, parametry cyklu życiowego (czas latencji, stopień adsorpcji do komórek gospodarza, plon faga), wrażliwość na różne czynniki (np. chloroform, różne warunki pH) oraz stabilność w warunkach przechowywania.

Tylko dobrze scharakteryzowane i opisane fagi moga zostać wykorzystane do celów terapeutycznych [1][2]


Bibliografia

  1. Weber-Dąbrowska B, Jończyk-Matysiak E, Żaczek M, et al.(2016)
    Bacteriophage Procurement for Therapeutic Purposes. Front Microbiol. Aug;7:1177.
  2. Jończyk-Matysiak, E., Łodej, N., Kula, D., Owczarek, B., Orwat, F., Mi ̨edzybrodzki,R., et al. (2019). Factors determining phage stability/activity: challenges inpractical phage application.Expert Rev. Anti Infect Ther.17, 583–606. doi:10.1080/14787210.2019.1646126.