Translations:Inżynieria tkankowa/1/pl: Różnice pomiędzy wersjami

Z BINWIT
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Import nowej wersji z zewnętrznego źródła)
 
(Import nowej wersji z zewnętrznego źródła)
Linia 1: Linia 1:
=Definicja=
=Definicja=
Inżynieria tkankowa to dziedzina nauki wykorzystująca postępy w biologii oraz inżynierii materiałowej do tworzenia substytutów biologicznych, zazwyczaj na potrzeby [[medycyna regeneracyjna |medycyny regeneracyjnej]] celem naprawy uszkodzonych tkanek, bądź też do tworzenia modeli do badań ''[[in vitro|in vitro]]''. Substytuty tkankowe można uzyskać w wyniku mieszanej hodowli odpowiednich rodzajów komórek występujących naturalnie w danej tkance, choć często wykorzystuje się także szkielety zbudowane z biopolimerów jako „rusztowania” wspomagające prawidłową organizację komórek oraz zachowanie kształtu tkanki. Komórki służące do wytworzenia substytutu tkankowego pozyskuje się z tkanek pacjenta, u którego można stosować leczenie autologicznymi komórkami macierzystymi; alternatywnie, zastosowanie mogą znaleźć komórki macierzyste pozyskane z tkanek dorosłego organizmu (takie jak [[mezenchymalne komórki macierzyste |mezenchymalne komórki macierzyste ]]) lub indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste. Oprócz matrycy i komórek, do wytworzenia substytutu tkankowego niezbędna jest symulacja odpowiedniego mikrośrodowiska, analogicznego do naturalnego środowiska tkanki, poprzez np. suplementację [[czynniki wzrostu|czynników wzrostu]]. Do pierwszych produktów inżynierii tkankowej należały głównie syntetyczne substytuty skóry, używane w leczeniu dużych ubytków skóry powstałych w wyniku ciężkich poparzeń; obecnie wykorzystuje się także m.in. substytuty tkanki kostnej i chrzęstnej, oskrzeli, czy naczyń krwionośnych. Pomimo postępów dokonanych w ciągu ostatnich lat, tworzenie złożonych tkanek (np. wyposażonych w gruczoły wydzielnicze), zapewnienie odpowiedniego ukrwienia tkanki, oraz – w przypadku przeszczepu – pełna integracja substytutu tkankowego z otaczającymi tkankami pacjenta wciąż stanowią wyzwanie dla naukowców i lekarzy medycyny regeneracyjnej. <ref>Berthiaume F, Maguire TJ, Yarmush ML. Tissue engineering and regenerative medicine: history, progress, and challenges. Annu Rev Chem Biomol Eng. 2011;2:403-30. doi: 10.1146/annurev-chembioeng-061010-114257 </ref> <ref> Langer R, Vacanti J. Advances in tissue engineering. J Pediatr Surg. 2016 Jan;51(1):8-12. doi: 10.1016/j.jpedsurg.2015.10.022 </ref>
Inżynieria tkankowa to dziedzina nauki wykorzystująca postępy w biologii oraz inżynierii materiałowej do tworzenia substytutów biologicznych, zazwyczaj na potrzeby [[medycyna regeneracyjna |medycyny regeneracyjnej]] celem naprawy uszkodzonych tkanek, bądź też do tworzenia modeli do badań ''[[in vitro|in vitro]]''. Substytuty tkankowe można uzyskać w wyniku mieszanej hodowli odpowiednich rodzajów komórek występujących naturalnie w danej tkance, aczkolwiek często wykorzystuje się także szkielety zbudowane z biopolimerów jako „rusztowania” wspomagające prawidłową organizację komórek oraz zachowanie kształtu tkanki. Komórki służące do wytworzenia substytutu tkankowego pozyskuje się z tkanek pacjenta, u którego można stosować leczenie autologicznymi komórkami macierzystymi; alternatywnie, zastosowanie mogą znaleźć komórki macierzyste pozyskane z tkanek dorosłego organizmu (np.[[mezenchymalne komórki macierzyste |mezenchymalne komórki macierzyste ]]) lub indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste. Oprócz matrycy i komórek, do wytworzenia substytutu tkankowego niezbędna jest symulacja odpowiedniego mikrośrodowiska, analogicznego do naturalnego środowiska tkanki, poprzez np. suplementację [[czynniki wzrostu|czynnikami wzrostu]]. Do pierwszych produktów inżynierii tkankowej należały głównie syntetyczne substytuty skóry, używane w leczeniu dużych ubytków skóry powstałych w wyniku ciężkich poparzeń; obecnie wykorzystuje się także m.in. substytuty tkanki kostnej i chrzęstnej, oskrzeli, czy naczyń krwionośnych. Pomimo postępów dokonanych w ciągu ostatnich lat, tworzenie złożonych tkanek (np. wyposażonych w gruczoły wydzielnicze), zapewnienie odpowiedniego ukrwienia tkanki, oraz – w przypadku przeszczepu – pełna integracja substytutu tkankowego z otaczającymi tkankami pacjenta wciąż stanowią wyzwanie dla naukowców i lekarzy medycyny regeneracyjnej. <ref>Berthiaume F, Maguire TJ, Yarmush ML. Tissue engineering and regenerative medicine: history, progress, and challenges. Annu Rev Chem Biomol Eng. 2011;2:403-30. doi: 10.1146/annurev-chembioeng-061010-114257 </ref> <ref> Langer R, Vacanti J. Advances in tissue engineering. J Pediatr Surg. 2016 Jan;51(1):8-12. doi: 10.1016/j.jpedsurg.2015.10.022 </ref>

Wersja z 13:42, 10 mar 2021

Objaśnienie komunikatu (zmień)
Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.
Tekst źródłowy komunikatu (Inżynieria tkankowa)
=Definicja=
Inżynieria tkankowa to dziedzina nauki wykorzystująca postępy w biologii oraz inżynierii materiałowej do tworzenia substytutów biologicznych, zazwyczaj na potrzeby medycyny regeneracyjnej celem naprawy uszkodzonych tkanek, bądź też do tworzenia modeli do badań ''[[in vitro|in vitro]]''. Substytuty tkankowe można uzyskać w wyniku mieszanej hodowli odpowiednich rodzajów komórek występujących naturalnie w danej tkance, aczkolwiek często wykorzystuje się także szkielety zbudowane z biopolimerów jako „rusztowania” wspomagające prawidłową organizację komórek oraz zachowanie kształtu tkanki. Komórki służące do wytworzenia substytutu tkankowego pozyskuje się z tkanek pacjenta, u którego można stosować leczenie autologicznymi komórkami macierzystymi; alternatywnie, zastosowanie mogą znaleźć komórki macierzyste pozyskane z tkanek dorosłego organizmu (np.[[mezenchymalne komórki macierzyste |mezenchymalne komórki macierzyste ]]) lub indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste. Oprócz matrycy i komórek, do wytworzenia substytutu tkankowego niezbędna jest symulacja odpowiedniego mikrośrodowiska, analogicznego do naturalnego środowiska tkanki, poprzez np. suplementację [[czynniki wzrostu|czynnikami wzrostu]]. Do pierwszych produktów inżynierii tkankowej należały głównie syntetyczne substytuty skóry, używane w leczeniu dużych ubytków skóry powstałych w wyniku ciężkich poparzeń; obecnie wykorzystuje się także m.in. substytuty tkanki kostnej i chrzęstnej, oskrzeli, czy naczyń krwionośnych. Pomimo postępów dokonanych w ciągu ostatnich lat, tworzenie złożonych tkanek (np. wyposażonych w gruczoły wydzielnicze), zapewnienie odpowiedniego ukrwienia tkanki, oraz – w przypadku przeszczepu – pełna integracja substytutu tkankowego z otaczającymi tkankami pacjenta wciąż stanowią wyzwanie dla naukowców i lekarzy medycyny regeneracyjnej. <ref>Berthiaume F, Maguire TJ, Yarmush ML. Tissue engineering and regenerative medicine: history, progress, and challenges. Annu Rev Chem Biomol Eng. 2011;2:403-30. doi: 10.1146/annurev-chembioeng-061010-114257 </ref> <ref> Langer R, Vacanti J. Advances in tissue engineering. J Pediatr Surg. 2016 Jan;51(1):8-12. doi: 10.1016/j.jpedsurg.2015.10.022 </ref>

Definicja

Inżynieria tkankowa to dziedzina nauki wykorzystująca postępy w biologii oraz inżynierii materiałowej do tworzenia substytutów biologicznych, zazwyczaj na potrzeby medycyny regeneracyjnej celem naprawy uszkodzonych tkanek, bądź też do tworzenia modeli do badań in vitro. Substytuty tkankowe można uzyskać w wyniku mieszanej hodowli odpowiednich rodzajów komórek występujących naturalnie w danej tkance, aczkolwiek często wykorzystuje się także szkielety zbudowane z biopolimerów jako „rusztowania” wspomagające prawidłową organizację komórek oraz zachowanie kształtu tkanki. Komórki służące do wytworzenia substytutu tkankowego pozyskuje się z tkanek pacjenta, u którego można stosować leczenie autologicznymi komórkami macierzystymi; alternatywnie, zastosowanie mogą znaleźć komórki macierzyste pozyskane z tkanek dorosłego organizmu (np.mezenchymalne komórki macierzyste ) lub indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste. Oprócz matrycy i komórek, do wytworzenia substytutu tkankowego niezbędna jest symulacja odpowiedniego mikrośrodowiska, analogicznego do naturalnego środowiska tkanki, poprzez np. suplementację czynnikami wzrostu. Do pierwszych produktów inżynierii tkankowej należały głównie syntetyczne substytuty skóry, używane w leczeniu dużych ubytków skóry powstałych w wyniku ciężkich poparzeń; obecnie wykorzystuje się także m.in. substytuty tkanki kostnej i chrzęstnej, oskrzeli, czy naczyń krwionośnych. Pomimo postępów dokonanych w ciągu ostatnich lat, tworzenie złożonych tkanek (np. wyposażonych w gruczoły wydzielnicze), zapewnienie odpowiedniego ukrwienia tkanki, oraz – w przypadku przeszczepu – pełna integracja substytutu tkankowego z otaczającymi tkankami pacjenta wciąż stanowią wyzwanie dla naukowców i lekarzy medycyny regeneracyjnej. [1] [2]

  1. ↑ Berthiaume F, Maguire TJ, Yarmush ML. Tissue engineering and regenerative medicine: history, progress, and challenges. Annu Rev Chem Biomol Eng. 2011;2:403-30. doi: 10.1146/annurev-chembioeng-061010-114257
  2. ↑ Langer R, Vacanti J. Advances in tissue engineering. J Pediatr Surg. 2016 Jan;51(1):8-12. doi: 10.1016/j.jpedsurg.2015.10.022
Źródło: „http://192.168.110.77:8081/index.php?title=Translations:Inżynieria_tkankowa/1/pl&oldid=812”